Coaches

”Sport Billy”

Al sinds ik klein was had ik voornamelijk één hobby; sport. Met bal, zonder bal, binnen of buiten, individueel of in teamverband. Als ik maar kon sporten en zweetdruppels op mijn voorhoofd kon laten verschijnen. Mijn moeder was niet altijd even blij met alle vuile kleding, uiteindelijk heb ik er zelfs de bijnaam “Sport Billy” aan over gehouden. Ik was overigens geen echte hoogvlieger in een bepaalde sport, meer een soort van all-rounder zonder het winnen van medailles op individuele onderdelen. Maar dan, in 2010 kwam dan toch mijn sportieve hoogtepunt. Het meemaken van de Olympische Winterspelen in Vancouver, zoals u begrijpt als toeschouwer. Het werden een onvergetelijke tien dagen, samen beleefd met mijn studenten-sportbestuur-vrienden van weleer, het CLW1988-1989. In de avonden bracht het Holland Heineken House ons terug naar die lang vervlogen tijden. Dansen en natuurlijk bier drinken op de klanken van onze Armin en Van Velzen. Geweldig! 

Dé wissel van Sven Kramer

Het meest bizarre moment van die week was de inmiddels in Nederland wereldberoemde 10,000 meter van Sven Kramer. Met dé wissel. Als toeschouwer in het stadion begrepen we in eerste instantie helemaal niets van de boosheid van Sven. Ik zie nog de bril die hij hard wegslingerde. Ronduit boos waren wij overigens ook, want de Canadese tijdwaarneming leek totaal op hol geslagen. Rondetijden die niemand meer kon plaatsen. En onze Sven die maar niet als winnaar op het scorebord verscheen. Pas na een paar minuten daalde het in en begrepen we op de tribune ook dat het compleet was misgegaan in het samenspel tussen coach en schaatser, Kemkers en Kramer. 

Analyseren, analyseren, analyseren..

Deze week kijk ik de nodige uren naar de Olympische Spelen. Eergisteren was het de ploegenachtervolging bij het schaatsen. Om 07.30 uur zat ik met een kop koffie strak voor de buis. Het werd een teleurstellende ochtend. Uiteindelijk wonnen “we” alleen bij de dames een bronzen medaille. Het goud en zilver ging bij de dames naar twee landen met een Nederlands randje; beide teams hebben Nederlandse coaches. Bij de heren dus geen medaille, voor het eerst niet op dit onderdeel tijdens de Olympische Spelen. Dat moet dan direct verklaard worden. Want, zo is de logica, als we in het schaatsen niet winnen dan is het niet dat de tegenstander beter is. Nee, dan verliezen we en dan moet er een reden of zondebok zijn. Mark Tuitert, oud Olympiër, legde de vinger op de zere plek. In Nederland hadden we de afgelopen jaren ons te weinig verdiept in analyses en cijfers. Er is namelijk een empirisch bewezen voordeel door korter op elkaar te schaatsen, niet te wisselen en elkaar te duwen. Sport is niet alleen zo hard mogelijk “doen”, het is ook “analyseren”. 

Veel coaches in de sport zijn zelf topsporter geweest. Het helpt natuurlijk ontzettend als je zelf weet wat het is om wedstrijden te rijden en te trainen. De hedendaagse coaches worden vaak bijgestaan door teams met allerlei andere professionals, dit op gebieden van voeding tot aerodynamica. Cijfers en analyses zijn in de hedendaagse topsport niet meer weg te denken. In die zin is er een hele grote parallel met het bedrijfsleven. Sinds jaar en dag gaat het hier immers ook om de cijfers. Met de toenemende digitalisering, wordt dit alleen maar meer. Een bedrijf leiden zonder goed inzicht in de cijfers is welhaast onmogelijk.  

Liefde voor cijfers en sport

Naast het sporten, ben ik altijd iemand van de cijfertjes geweest. Vanaf de lagere school tot mijn eerste werkervaringen. En natuurlijk als CFO en later CEO. Mijn aansluiting eind 2021 als partner bij CEO-CFO Capabel past helemaal in dat straatje. Ik stond er deze week pas bij stil hoe mooi de parallel is van mijn carrière met mijn liefde voor sport. Ik adviseer (“coach”) namelijk als “Capabeler” drie CEO’s/Managing Directors. Alle drie leiden ze groeiende, succesvolle ondernemingen in het middenbedrijf en staan ze voor een volgende fase in hun ontwikkeling. Er komt veel op ze af, zeker op het gebied van finance. Inhoudelijk ze daarbij te kunnen helpen en adviseren is zowel boeiend en interessant als dankbaar. 

Is de cirkel daarmee rond? Nog niet helemaal. Ik heb nog nooit de brug helemaal kunnen slaan tussen “sport” en “werk”. Wellicht binnenkort toch maar eens de stoute schoenen aantrekken en kijken of ik bij NOC-NSF van waarde zou kunnen zijn. Als ik dan nóg een keer naar de Olympische Spelen zou kunnen gaan, dat zou zo gaaf zijn! De vijf cirkels opnieuw kunnen zien en meemaken, dat maakt voor mij dan alles rond.   

John van Haaren,
Partner CEO-CFO Capabel

Bekijk profiel

Bekijk LinkedIn